ေဆးေပါင္းခတဲ့ည

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ကို ေဆးေပါင္းခတဲ့ညလို႔ ေခၚၾကပါသည္။ ႏြယ္ပင္၊ ျမက္ပင္က အစ ထိုေန႔တြင္ စားလွ်င္ ေဆးဘက္၀င္သည္ဟု ေျပာဆိုၾကပါသည္။ ၾကယ္ေတြစံုေသာေန႔ တစ္ေန႔ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ နကၡတ္၀ါသနာရွင္မ်ား၊ ေလ့လာသူမ်ား၊ ပညာရွင္မ်ားက ထိုေန႔ကို လက္လြက္မခံပဲ အထူးတလည္ ေစာင့္ဆိုင္း ၾကည့္႐ႈ႕ၾကပါသည္။

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔မွာ ဘာသာေရးပြဲမ်ား၊ အျခားေပ်ာ္ပြဲ ရႊင္ပြဲမ်ား အမ်ားအျပားျပဳလုပ္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရြာတြင္လည္း ထိုေန႔က ရြာေျမာက္ဇရပ္ရဲ႔ ႏွစ္စဥ္ ဘုရားကိုးဆူ ဆြမ္းကပ္ေသာ ရက္ျမတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဇရပ္ႏွင့္ ကပ္လ်က္ အိမ္၀ိုင္းက်ယ္ႀကီးတြင္ ညလံုးေပါက္ Video ျပသပါတယ္။ ရြာအတြင္း ဆီမီး လွည့္လည္ပူေဇာ္ပြဲကိုလည္း ႏွစ္စဥ္က်င္းပပါတယ္။ ေဘးပတ္လည္ အျခားေက်းရြာမ်ားမွ လူငယ္မ်ားကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာသို႔ လာေရာက္ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါတယ္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာတြင္ အလြန္စည္ကားပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသား လုပ္ေနေသာႏွစ္တႏွစ္က ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားေတြ ေပ်ာ္ခ်င္တာနဲ႔ ညပိုင္းေလွ်ာက္လည္ဖို႔ ဘုန္းဘုန္းဆီမွာ ခြင့္ေတာင္းၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းက ည (၁၂) နာရီေလာက္ျပန္လာခဲ့ၾကလို႔ မိန္႔ၾကားၿပီး ခြင့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းက စထြက္ေတာ့ ညေန(၆) နာရီခြဲ ေလာက္မွာပါ။ ဇရပ္ မွာ အေႂကြးအေမြးေတြရွိေနေတာ့ အဲဒီကို အရင္သြားပါတယ္။ ေႂကြးတာေတြကေတာ့ ဆန္ျပဳတ္၊ မယ္ဇလီဖူးသုတ္၊ အခ်ိဳရည္ အစံုပါပါတယ္။ ဒီဇရပ္က ရြာအတြင္း ဆီမီး လွည့္လည္မယ့္ အဖြဲ႔ရဲ႔စုရပ္လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရာက္ေတာ့ လူေတာ္ေတာ္စံုေနပါၿပီ ဆီမီး မ်ားထြန္းၫိွကာ လွည့္ဖို႔ စီစဥ္ေနၾကပါတယ္။ ေဖ်ာ္ေျဖေရး အဖြဲ႔က လည္း ေနာက္က လိုက္ဖို႔ ဒံုးပတ္သံ တညံညံ ေပးၿပီး စတင္ တီးခတ္ သီဆိုေနၾကပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ ရြာထဲအႏွံ႔ လွည္လည္ၾကပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားကို ၀င္ၿပီး ဘုရားမ်ားတြင္ ဆီမီးမ်ားထြန္းၫိွပူေဇာ္၍ ဘုန္းဘုန္းရဲ႔ တရားကိုလည္း နာၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာတြင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ငါးေက်ာင္းရွိပါတယ္။ ငါးေက်ာင္း စလံုးတြင္လည္း ဘုရားေစတီမ်ား ရွိပါတယ္။ ဆီမီး လွည့္လည္ေရး အဖြဲ႔ကလည္း ငါးေက်ာင္းစလံုးကို ၀င္ၾကရပါတယ္။ ဘုန္းဘုန္းေႂကြးေသာ စားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ားကို လည္း စားၾကေသာက္ၾကပါတယ္။ တစ္ရြာလံုးရွိ လူငယ္၊ လူႀကီးမ်ား ညီညီၫြတ္ၫြတ္နဲ႔ ဘာသာေရးႏွင့္ ေပ်ာ္ပဲြ၊ ရႊင္ပြဲ ျပဳလုပ္ၾကတာက တကယ့္ကို အားရေက်နပ္စရာ၊ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။

ည(၉) နာရီခြဲ ေလာက္မွာ Video စတင္ျပသပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသား အဖြဲ႔လည္း Video ခဏၾကည့္ၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ရြာ အတြင္း လွည့္ၿပီး ပန္႔သကူ ရွာၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို ပန္႔သကူ ရွာၾကတဲ့ အျခားဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားမ်ား၊ အျခားအဖြဲ႔ မ်ား လည္း အမ်ားႀကီးေတြ႕ရပါတယ္။ အားလံုးက ပန္႔သကူရွာလိုက္၊ Video ျပန္ၾကည့္လိုက္ နဲ႔ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရြာက တခ်ိဳ႕ လူခ်မ္းသာာမ်ားႏွင့္ တခ်ိဳ႕ လူႀကီးမ်ားက ပန္႔သကူပစ္ေလ့ ပစ္ထရွိေသာေၾကာင့္ ယခုလို လိုက္ရွာေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ လိုက္ရွာလို႔ ရတဲ့သူမ်ား ရွိသလို၊ နံနက္လင္းမွ လမ္းသြား လမ္းလာမ်ား၊ အမွတ္မထင္ေတြ႕သူမ်ားလည္း ရွိၾကပါတယ္။

တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔တြင္ ေပ်ာ္ၾကသူမ်ားတြင္ ေပ်ာ္နည္းမ်ိဳးစံု၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ မ်ိဳးစံု၊ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ိဳးစံု ရွိၾကပါတယ္။ ကၽြန္္ေတာ္တို႔ ပန္႔သကူ လိုက္ရွာေနတုန္းမွာ ရြာက ကာလသား အစ္ကိုႀကီး အုပ္စုတစုက ေသာက္ဖို႔၊ စားဖို႔ သူက ဘာတာ၀န္ယူ ငါက ဘာတာ၀န္ယူမယ္ဆိုၿပီး အစီအစဥ္မ်ားလုပ္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ရြာလယ္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းနားေရာက္ေတာ့ အဖြဲ႔ တဖဲြ႕က ဘုရား၀န္းထဲက ဘုရားတစ္ဆူကို ၀ိုင္းၿပီးသယ္ေနတာကိုေတြ႔ရပါတယ္။ ခ်မ္းသာေသာ အိမ္( ခ်မ္းသာၿပီး ကပ္စီးနဲေသာအိမ္) ေရွ႕တြင္ ခ်ထားဖို႔လို႔ ေျပာပါတယ္။ အဲလို ခ်ထားရင္ ခ်ထားခံရတဲ့ အိမ္က ေနာက္ေန႔ မွာ ဘုရားဆြမ္းကပ္ၿပီးမွ နဂိုေက်ာင္းေဆာင္သို႔ ပင့္ေဆာင္၍ ျပန္ပို႔ရပါတယ္။ ရြာေက်းလက္က်န္းမာေရး ေဆးခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ က်န္းမာေရးမႈ ဆရာႀကီး စိတ္ဆိုးေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ သူ႕ေဆးခန္းထဲက ႀကံပင္ေတြ ႏႈတ္သြားလို႔တဲ့ ဘယ္သူေတြမွန္းလည္း မသိလိုက္ဘူးလို႔ေျပာပါတယ္။ ရြာေတာင္တံခါးနားမွာ သစ္တံုးႀကီး တစ္တံုးကို လမ္းေပၚမွာ ခ်ထားကိုေတြ႕ပါတယ္။ သစ္တံုးႀကီးကို ခက္ခက္ခဲခဲ ပင္ပန္းႀကီးစြာ သယ္ယူရေလာက္ပါတယ္။ ေႏွာက္ယွက္ခ်င္တဲ့ စိတ္နဲ႔ မဟုတ္ပဲ ေပ်ာ္ပါးခ်င္လို႔ စေနာက္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ မိန္းမ ခိုးဖို႔ စီစဥ္ေနၾကတဲ့ အစ္ကိုႀကီးမ်ား၊ ၾကက္ခိုးဖို႔ စီစဥ္ေနတဲ႔ အစ္ကိုႀကီးမ်ား ကိုလည္းေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသား အဖြဲ႔လည္း ပန္႔သကူ ရွာ လိုက္ Video ျပန္ၾကည့္လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ကို သတိမထားမိၾကပါဘူး။ Video ျပသတဲ့ ေနရာကို တေခါက္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေဘးနား က အစ္ကို တေယာက္ကို နာရီေမးလိုက္ေတာ့မွ နံနက္ (၂) နာရီ ရွိေနမွန္းသိရပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ၾကမွ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ေနာက္ၾကေနမွန္း သိၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကိုေေျပးရပါေတာ့တယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့ ေက်ာင္းေပၚ တံခါးက ပိတ္ေနပါၿပီ၊ အသာေလးဆြဲဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း မပြင့္ေတာ့ပါဘူး။ တံခါးလည္း မေခါက္ရဲပါ၊ ႏိႈးလည္း မႏိႈးရဲ ေတာ့ပါဘူး။ ဘုန္းႀကီးရဲ႕ ႀကိ္မ္လံုးကိုလည္းေၾကာက္ရပါေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ ကိုပဲ မထူးပါဘူး ဆိုၿပီး ေက်ာင္း၀ရံတာက တံုး(အုန္းေမာင္း) ထားတဲ့ စင္ေလးေဘးမွာ ပုဆိုးၿခံဳ ၿပီးေကြးရပါေတာ့တယ္။ နံနက္ (၄) နာရီ ထိုးေတာ့ ကပၸိယႀကီးက တံုးေခါက္ဖို႔ ေက်ာင္းတံခါးဖြင့္ၿပီးလာမွ အသာေလး ထၿပီး ေက်ာင္းထဲကို ၀င္၍ အိပ္ရပါေတာ့တယ္ဗ်ာ။

ေဆးေပါင္းခတဲ့ည (တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔) နဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ေတြ႔ႀကံဳရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြ၊ ခံစားခ်က္ေေလးေတြကို တင္ျပေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္္။
ထိုသူေတြကေတာ့
ကိုစိုးထက္
မာန္လိႈင္းငယ္
အစ္မ ခြန္ျမလိႈင္
မဆုေ၀ (ဆုေ၀ ရဲ႕ အေတြးရပ္၀န္း)
ညီမေလး ေမပ်ိဳ (သဲ)