အနႏၲ ေစတနာရွင္

နံနက္ခင္းေက်ာင္းအတက္

ကၽြတ္ကၽြတ္ညံစီေနတဲ့
ပါးစပ္ေခါင္းေလာင္းသံေတြ
ပ်ံ႕လြင့္လွ်ံဖိတ္ေနတဲ့ ေက်ာင္းခန္းနံရံၾကား
မားမားရပ္တဲ့ တို႔ အရွင္
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ အရွိန္သပ္ဖို႔
သူ႔ေတးသံကုိ အထပ္ထပ္သီးက်ဴး . . . လို႔
ပိုးမေသ တပည့္ဆိုးေတြက
အခန္းရဲ႕ ေနာက္နားကပ္
တခြိခြိ တကၽြိကၽြိနဲ႔ ႀကိတ္ထိုး
စိတ္တပိုးတံုး ပုခံုးေပၚတင္
ႏွင္တံရဲ႕ ေစစားခ်က္နဲ႔
ေ၀း၀ါးမႈကို တပ္မက္ၾကတုန္းေပါ့ . . .
စာေမးေတာ့ ေခါင္းကုတ္
အဟုတ္ပဲစဥ္းစားေနသလို
ဟို ဟို သည္သည္ မ်က္စိကစား
စာတစ္လံုးမွ မက်က္မွတ္ခဲ့ၾကတာ
ဒီေကာင္ေတြပါ . . . . . ဆရာ . . .
ေက်ာင္းမွန္မွန္တက္ စာမခက္တဲ့
ေက်ာင္းပ်က္ရက္ေတြ
လက္ခ်ိဳးေရလည္း
အေရအတြက္က အနႏၲမွာ
ေက်ာင္းေျပးတာလည္း
ဒီေကာင္ေတြပါပဲ . . . . . ဆရာ . . .
ေက်ာင္းေျပး စာမက်က္
ဘ၀အတြက္ မေရရာ
ေသခ်ာမႈက နတၳိမွာ
ေရွ႕ကို ဘယ္လိုဆက္ၾကပေလ . . .
ဒီေကာင္ေတြ ေရွ႕ေရး
ေမွ်ာ္ေတြးလို႔ ေထာက္ခ်င့္
ေနာက္ကို ဒီလိုမျဖစ္ရေအာင္
သိပ္မိုက္တဲ့ ဒီေကာင္ႀကီးေတြကို
တီးလိုက္ပါ . . . . . ဆရာ . . .
နာသံုးနာျပဌာန္း
ဘ၀လမ္းေတြ
ေျဖာင့္မက္ေပးလို႔
ေစာင့္ၾကပ္ေနသူ
ဆရာတို႔ရဲ႕ အနႏၲေက်းဇူး
အထူးေျပာဖို႔ မလို
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေက်ာင္းသားသက္
ဆရာတို႔လက္မွာေပ်ာ္ခဲ့တာ
(အခုဆို)
ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုေတာင္
ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ . . . . . ဆရာ . . .

ေက်းဇူးရွင္ ဆရာတို႔ရဲ႕ အႏိႈင္းမဲ့ ေစတနာကို ဂုဏ္ျပဳေရးဖြဲ႕ပါသည္။
ကိုဒီး ရဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္က သူငယ္ခ်င္းမ်ား စုစည္းထုတ္ထားေသာ ႏွလံုးသားဒိုင္ယာရီ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးမွ