“ခ်စ္တာေပါ့”
“ဒီလိုဆိုရင္ တို႔အတြက္ အသက္အေသခံႏိုင္ပါ့မလား”
“တို႔အခ်စ္က မေသတဲ့ အခ်စ္မ်ိဳးပါ”
Posted by Villager at 12:49:00 AM 6 comments
Posted by Villager at 12:28:00 AM 0 comments
အေမ …
အေမ သားကို မနက္ေလးနာရီေလာက္ မိုးထဲ ေလထဲမွာ ခက္ခက္ခဲခဲ ေမြးခဲ့တာ၊
သားငယ္ငယ္တုန္းက ခ်ဴခ်ာလို႔ ဂ႐ုတစိုက္ျပဳစု ယုယခဲ့တာေတြကို သားသိပါတယ္။
အရြယ္ေရာက္လာေတာ့လည္း ဘာအလုပ္မွ မခိုင္းပဲ စာကိုႀကိဳးစားခိုင္းတာေတြ၊
ညီအကို ေမာင္ႏွမ ေတြၾကားထဲမွာ အားလံုးထက္ပိုၿပီး ဦးစားေပးခဲ့ဲ့တာေတြကို သိပါတယ္ အေမ။
သားက ရြာသားဆိုေပမယ့္ ရြာက အလုပ္ေတြ ဘာမွ မလုပ္တတ္ပါဘူး။ လုပ္လည္း မလုပ္ဘူးဘူးေလ၊ အေမကမွ မခိုင္းခဲ့တာေနာ္။
သား စာၾကည့္ေနရင္ အလုပ္ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား သားကို မခိုင္းပဲ အေမပဲ အပင္ပန္းခံၿပီးလုပ္ခဲ့တယ္ေနာ္။
သားက အေမ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ လယ္ေတြ၊ ကိုင္းေတြ ကို အကုန္မေရာက္ဘူးဘူးအေမ။ အကုန္လံုးေတာင္ မသိခဲ့ပါဘူးအေမ။
အေမသာ မနက္ေလးနာရီ ရြာဦးေက်ာင္းက တုန္းေမာင္းေခါက္ၿပီ္ဆို ထမင္း၊ ဟင္းခ်က္ စတာေတြလုပ္ၿပီး ေတာထဲကို သြားခဲ့တယ္ေနာ္။
တခါတေလ အေဖၚလိုေပမယ့္ သားအိပ္ေရးပ်က္မွာစိုးလို႔၊ ေတာထဲလိုက္ရင္ ပင္ပန္းမွာစိုးလို႔ သားကို မေခၚပဲ အေမ တေယာက္တည္းပဲသြားခဲ့တယ္ေနာ္။
သား ၿမိဳ႔ကို ေက်ာင္းတက္ဖို႔သြားေတာ့ မခြဲႏိုင္ေပမယ့္ သားဘဝအတြက္ဆိုၿပီး အေမ့ မ်က္ရည္ေတြကို စေတးခဲ့တယ္ေနာ္။
သားကိုေတြ႔ခ်င္လို႔ ၿမိဳ႔ကို လိုက္လာေတာ့လည္း (၂)မုိင္ေလာက္ ေဝးတဲ့ ခရီးကို ဘာမွ မစီးပဲ ေျခလ်င္လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့တယ္ေနာ္။
သားအတြက္ေပးရမယ့္ ပိုက္ဆံ နည္းသြားမွာ စိုးလို႔ဆိုတာကို အဲဒီတုန္းက သားမသိခဲ့ဘူး အေမ။
အခုသိရတဲ့အခ်ိန္မွာ သား မ်က္ရည္က်ရပါတယ္ အေမ။
အခုဆိုရင္ သားက တကၠသိုလ္ေတာင္ၿပီးေတာ့မယ္ေနာ္ အေမ။
သား ေက်ာင္းကေန အိမ္ကို ခဏျပန္ေတာ့ မိသားစု အားလံုးက ေႏြးေႏြးေထြးေထြး ႀကိဳဆိုၾကေတာ့ သားေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ပါတယ္ အေမ။
ဒါေပမယ့္ အိမ္က အလုပ္ေတြက သားနဲ႔ တစိမ္းေတြ ျဖစ္ေနတယ္ အေမ။
အေဖ လယ္ထြန္တဲ့ဆီ လုိက္မယ္လုပ္ေတာ့ အေဖက “ မင္းမလုပ္တတ္ပါဘူး အိမ္မွာ ေနခဲ့စမ္းပါ” တဲ့ အေမ။
အကို နဲ႔ ပ်ိဳးခ်တဲ့ဆီ လိုက္မယ္ ဆိုေတာ့လည္း အကိုက “ မလိုက္ပါနဲ႔ ညီေလးရာ ေတာထဲမွာက ပင္ပန္းတယ္ကြ မင္းမလုပ္ႏိုင္ပါဘူး” တဲ့ေလ။
အမကလည္း “ ေမာင္ေလးရာ ရြာေရာက္တုန္း ေအးေအးေဆးေဆးေနစမ္းပါ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားၿပီး၊ ဘဘုန္းနဲ႔ စကားသြားေျပာေန”တဲ့ေလ။
အိမ္မွာဆို သားအလုပ္က သီခ်င္းနားေထာင္တယ္၊ စာဖတ္တယ္၊ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားၿပီး စကားစျမည္ ေျပာဆိုတယ္ အေမ။
သားေက်ာင္းကို ျပန္မယ္ဆိုေတာ့ မိသားစု အားလံုး ေနပူမေရွာင္၊ မိုးရြာမေရွာင္ ပင္ပန္းစြာ လုပ္မွ ရတဲ့ သီးႏွံေတြကို ေရာင္းခ်ၿပီး သားေက်ာင္း စရိတ္ကို ေပးခဲ့တယ္ေနာ္။
အေမက သားကို ဆံုးမ စကားေတြလည္း ေျပာေပးခဲ့တယ္ေနာ္ အေမ။
အေမ သားကို စိတ္မပူရေအာင္ အေမ့ဆံုးမ စကားေတြကို သား အၿမဲနားေထာင္ပါတယ္ အေမ။
အေမ ေျပာတဲ့ အတိုင္း ဘယ္သူနဲ႔မွ လည္း ခိုက္ရန္ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ မူးယစ္ေဆးဝါး၊ အရက္ေသစာ၊ ေလာင္းကစား မလုပ္ျဖစ္ပါဘူး အေမ။ ေဘာလံုးပြဲေတာ့ၾကည့္ခဲ့ပါတယ္ အေမ။
တခါတေလက်ေတာ့လည္း ဒီေခတ္မွာ လူငယ္ျဖစ္ေနတာ တန္ရဲ႔လားလို႔ ေတြးမိပါတယ္။
ပတ္ဝန္းက်င္က သားနဲ႔ရြယ္တူ လူငယ္ေတြ လုပ္ေနၾကတာေတြကို သားက မလုပ္ဘူးတာေတြမ်ားလို႔ေလ အေမ။
သူငယ္ခ်င္းေတြ သူတို႔ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ သြားတာ လာတာေတြ ျမင္ျပန္ေတာ့လည္း အားက်မိျပန္ေရာ အေမ။
ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာစဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ သားလုပ္ေနရတာေတြကို သားေက်နပ္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ အေမ့ ေက်းဇူးေတြကို တျခားဟာေတြနဲ႔ မဆပ္ႏိုင္ရင္ေတာင္ အေမ့ စကားကို နားေထာင္ႏိုင္လို႔ေလ။
အခုေတာ့ သားက အေမကို ေမ့ၿပီး Online မွာ Blog လုပ္လိုက္ Chatting လုပ္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေနပါတယ္ အေမ။
Online ကလူေတြက Online တက္လာတဲ့သူတိုင္း လူလိမ္၊ လူညာလို႔ပဲ ထင္ေနၾကလား မသိဘူး အေမ။
သားက ႐ိုး႐ိုးသားသား အမွန္ေတြကို ေျပာတာကို လိမ္ညာတယ္လို႔ ယူဆၾကတယ္ထင္တယ္ အေမ။
တခ်ိဳ႔ က ကိုယ္ကိုကို အမွန္တရားကို ျမတ္ႏိုးတယ္။ အမွန္ကိုပဲေျပာတယ္၊ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရင္ထဲမွာ ရွိတဲ့ အတိုင္းေျပာတတ္တယ္လို႔ ေျပာေပမယ့္ လည္း တကယ္တန္းေတာ့ သူတို႔ လည္း မွားရင္ မွားတဲ့အေၾကာင္းကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း မေျပာၾကပါဘူး အေမ။
သားကလည္း သားရဲ႔ အမွားကို ေထာက္ျပခဲ့ရင္ မွားတယ္လို႔ လက္ခံမွာ ပါ မွားခဲ့တာကိုလည္း ေတာင္းပန္မွာပါ အေမ။
Online မွာ မလိမ္မိေအာင္ ႀကိဳးစားပါတယ္။ အမွန္ကို မေျပာခ်င္ရင္ေတာင္ ညာေတာ့ မညာခ်င္ဘူး အေမ။
အိမ္မွာ အငယ္ဆံုးလည္း ျဖစ္ျပန္၊ အေမကလည္း အားလံုးထက္ ပိုၿပီး ဦးစားေပးထားေတာ့ သားက Online မွာလည္း ဦးစားေပးခံခ်င္တာ အေမ။
တခ်ိဳ႕ ေတြကို ဆို သားက တကယ္ခင္မိ၊ သံေယာဇဥ္ ရွိမိတာပါ အေမ။
ဒါေပမယ့္အေမ သူတို႔က သားကို Online ေပၚမွာ အေပ်ာ္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ လိမ္တာညာတာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္၊ မဟုတ္က ဟုတ္က ေလွ်ာက္ေျပာေနတဲ့သူ တေယာက္လို႔ပဲျမင္ေနၾကတယ္ အေမ။
သားအေပၚမွာလည္း အေမလို ဦးစားေပးမႈမ်ိဳး မရွိခဲ့ပါဘူး အေမ။
ဒါကလည္း သားမွားတာပါ အေမ သားက သူတို႔ကို အေမ့လို၊ အကို အမေတြလိုမ်ိဳး ခင္မိသြားၿပီး ဆိုးခ်င္မိတာေလ။
တကယ္ေတာ့ သူတို႔က သားရဲ႔ မိသားစု မွ မဟုတ္တာေနာ္ အေမ။
သူတို႔မွာလည္း အျပစ္မရွိပါဘူးေနာ္။ သားကိုက ခံစားမႈလြန္ကဲသြားလို႔ပါ အေမ။
သားက သူမ်ားေတြလို ႀကံဳသလို၊ ေတြ႔သလို အေပၚယံေတြ မေျပာတတ္တာ ခက္တယ္ေနာ္ အေမ။
သားနားလည္ပါၿပီ။ အေမ့ကို ေမ့ၿပီး သူတုိ႔နဲ႔ တေနကုန္ Chatting လုပ္ခဲ့တဲ့ အျပစ္ေတြေၾကာင့္ သား စိတ္ပင္ပန္းခဲ့ရတာပါေနာ္။
ခုေတာ့ ဒါေတြ ေလွ်ာ့လိုက္ပါၿပီ အေမ။ သားအေမ့ စကားကိုနားေထာင္ၿပီး စာလုပ္ပါ့မယ့္၊ ဘုရားစာလည္းရြတ္ပါ့မယ္ အေမ။
အေမ့ အေပၚမွာ မွားခဲ့တာ ရွိခဲ့ရင္လည္း ခြင္လႊတ္ေပးပါလို႔ ရွိခိုးဦးခ်ၿပီး ေတာင္းပန္ပါတယ္ အေမ။
ခြင့္လႊတ္မယ္လို႔လည္း ယံုၾကည္ပါတယ္။ သားအေပၚမွာ ယံုၾကည္မႈရွိၿပီး၊ နားလည္တတ္တာက အေမ ေလာက္ ဘယ္သူမွ မပိုဘူးဆိုတာ သားသိလို႔ပါ အေမ။
သူမ်ားေျပာတာထက္ သားေျပာတာကို ပိုယံုၾကည္ေပးလို႔ အေမကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အေမ။
သားအေပၚမွာ အေမ ေကာင္းခဲ့တာေတြ၊ ေပးဆပ္ခဲ့ရတာေတြ၊ ပင္ပန္းခဲ့တာေတြကို ေတြးမိရင္ သားမ်က္ရည္က်မိပါတယ္ အေမ။
အေမ့ကို လြမ္းလွၿပီ အေမ။
ေက်ာင္းျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ စာႀကိဳးစားလုပ္ၿပီး အေမရွိတဲ့ရြာကို သားျပန္လာခဲ့ေတာ့မယ္ အေမ။
မွတ္ခ်က္။ ။ ကၽြန္ေတာ့္ရင္ထဲက စကားမ်ားကို အေမ့ထံသို႔ေျပာျပခ်င္းမွ်သာ
Posted by Villager at 9:46:00 PM 5 comments
Labels: villager, ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္အပ်က္မ်ား