၀ါဆိုလျပည့္ေက်ာ္(၁)ရက္ ေန႔မွ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္(၁)ရက္ေန႔အထိ ၀ါတြင္းသံုးလတာ ကာလတြင္ ရဟန္းသံဃာမ်ားသည္ ရပ္ေ၀းသို႔ မသြားၾကရပါ၊ သြားဖို႔ကိစၥမ်ားရွိေနပါက ၀ါပန္ၿပီး သြားလာၾကရပါသည္။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မ်ားအေနျဖင့္လည္း ဒီ၀ါတြင္းကာလတြင္ ဥပုသ္သီလေဆာက္တည္ၿပီး ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမ်ား ျပဳလုပ္ၾကပါသည္။ ၀ါတြင္းကာလသည္တႏွစ္တာ၏ ထူးျခား ထူးျမတ္ေသာကာလျဖစ္ပါသည္။ ဤသို႔ ထူးျခားခ်က္မ်ားအနက္ မေကြးတိုင္း၊ ပြင့္ျဖဴၿမိဳ႕ နယ္၊ ေက်ာင္းေတာ္ရာ ရွိ စႏၵကူးနံ႔သာေက်ာင္းေတာ္ရာ ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးသို႔ ဘုရားဖူး၊ ဥပုသ္သီလ ေစာင့္ယူၾကေသာ ငါးႀကီးမ်ားသည္ အံ့ၾသဆန္းျပားဖြယ္ ျဖစ္ပါသည္။
ဤငါးႀကီးမ်ားကို ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔တြင္ ရဟန္းသံဃာမ်ားႏွင့္ လူႀကီးမ်ားက မုန္းေခ်ာင္းႏွင့္ ဧရာ၀တီျမစ္ ဆံုရာေဒသတြင္ သြားေရာက္၍ ႀကိဳဆိုၾကရပါသည္။ ႀကိဳဆိုၾကေသာ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ား ေရာက္၍ ေမာင္းထုလိုက္ၿပီဆိုလွ်င္ ငါးႀကီးမ်ားက သူတို႔ကိုယ္လံုးကိုေဖာ္ျပ၍ ေရာက္ရွိေၾကာင္း အခ်က္ျပပါသည္။ ငါးႀကီးမ်ားေရာက္ရွိေၾကာင္း သိရလွ်င္ ႀကိဳဆိုေသာ ယာဥ္မ်ားသည္ ေက်ာင္းေတာ္ရာဘုရား အေရွ႕ ဘက္ (၅) ဖာလံု အကြာရွိ မုန္းေခ်ာင္းတြင္ ရွိေသာ ဘုရားဖူးငါးမ်ား အစာေကၽြးဆိပ္သို႔ ျပန္လည္ေမာင္းႏွင္ ၾကပါသည္။ ငါးႀကီးမ်ားကလည္း ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ မ်ားႏွင့္ အတူ လိုက္ပါလာၾကပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၀ါတြင္းကာလတြင္ ေက်ာင္းေတာ္ရာ ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးကို ဘုရားဖူးလာၾကရင္းႏွင့္ ငါးႀကီးမ်ားအား အစာေကၽြြးေသာ ပရိတ္သတ္မွာ အလြန္မ်ားျပားစည္ကားလွပါသည္။ ဘုရားပရိတ္သတ္တို႔သည္ ကုန္းေၾကာင္းအျပင္ မုန္းေခ်ာင္းအတြင္း ေရေၾကာင္းမွ လည္း လာေရာက္ၾကပါသည္။
ဘုရားငါးႀကီးမ်ားသည္ ေကာင္အေရအတြက္အားျဖင့္ မည္ေရြမည္မွ်ဟု ေရတြက္ မရပါ မ်ားျပားလွပါသည္။ ယင္းငါးႀကီးမ်ားသည္ ၀ါထပ္ရက္မ်ားကိုသိရွိၾကပါသည္။ ၀ါတြင္းကာလ၌သာ ဘုရားဖူးလာၾကပါသည္။ ၀ါမထပ္လွ်င္ ပထမ ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔ေရာက္၍ ၀ါထပ္လွ်င္ ဒုတိယ၀ါဆိုလျပည့္ေန႔မွ ေရာက္၍ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္(၁) ရက္ေန႔တြင္ ျပန္ၾကပါသည္။
၄င္းငါးမ်ားသည္ အကိုင္လည္းခံပါသည္။ ပါးစပ္ထဲလက္သြင္း၍ အစာခြံလွ်င္ လက္ႏုတ္မွ အစာ၀ါးပါသည္။ ကေလး၊ လူႀကီးမ်ား ငါးစာေကၽြရင္း ေရမ်ားႏွင့္ ေျခေခ်ာ္၍ ငါးအုပ္ထဲက်သြားေသာ္လည္း မည္သို႔ မွ်အႏၱရယ္မျပဳပါ။ ဆူးေတာင္မ်ားရုပ္ထား၍ သူတို႔ကိုယ္လံုးမ်ားျဖင့္ ခံထားတတ္ၾကပါသည္။ အခ်ိဳ႕ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ေရခါးေလာက္ နက္သည့္ တိုင္ေအာင္ဆင္း၍ ငါးအုပ္ထဲ တြင္ အစာေကၽြးၾကပါသည္။ အခ်ိဳ႕ ငါးေပါေသာ ေအာက္ေျပေအာက္ရြာေဒသေန ပုဂၢိဳလ္မ်ား ႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားသားတို႔သည္ ေရရွင္၌ ၀ါ- စီးဆင္းေနေသာ ျမစ္ေခ်ာင္းတြင္း၌ ေနေသာ ငါးမ်ားအားေခၚ၍ အစာေကၽြးလို႔ရသည္။ အခ်ိန္မွန္မွန္ ၀ါတြင္းကိုသိ၍ လာသည္ဆိုျခင္းကို မယံု၍ ကိုယ္တိုင္လာေရာက္ၿပီးေလ့လာ ၾကရာတြင္ ေတြ႔ျမင္သြားမွ ယံုၾကည္သြားၾကေလသည္။
ေရွးျမန္မာဘုရင္မ်ားလက္ထက္အခါက ဘုရားဆရာေတာ္သည္ ဘုရားႀကီးမ်ားအနက္ ငါးႀကီးတစ္ေကာင္အား ဦးေခါင္းတြင္ ေရႊခ်လႊတ္လိုက္ရာ ႏွစ္ေပါင္းအတန္ၾကာ ဆက္၍ ပါလာသည္ကို ေတြ႔ျမင္ၾကရပါသည္။
ယင္းငါးမ်ားသည္ ေရွးအခါက ၄င္းတို႔ ၀င္ခ်ိန္ ထြက္ခ်ိန္တြင္ မုန္းေခ်ာင္း အတြင္း ငါးဖမ္းပိုက္မ်ားခ်ထားလွ်င္ ဘုရားဆရာေတာ္ထံ အိပ္မက္ေပး၏။ ထိုအခါ ဆရာေတာ္သည္ ေလွႏွင့္ စုန္ဆင္း၍ ပိုက္မ်ားကို ရွင္းလင္းဖယ္ရွားေပးရပါသည္။
ယင္းငါးႀကီးမ်ားသည္ အမ်ိဳးအစားအားျဖင့္ ငါးေထြမ်ားဟု ေခၚေ၀ၚၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ ျမစ္ထဲမွ ရုိးရုိးငါးေထြမ်ားႏွင့္ မတူပါ၊ ယခုငါးမ်ားမွာ ဦးေခါင္းရွည္၏၊ ညီွေစာ္မနံ၊ အျခားမ်ိဳးကြဲ ငါးမ်ား လံုးမပါ၀င္ေပ၊ အေရာင္အဆင္း ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴ၏။ ( ေၾကြေရာင္ကဲ့သို႔ ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေသာ ငါးတစ္ေကာင္ပင္ ပါ၀င္၏။) ယင္းဘုရားငါးမ်ားသည္ အခ်ိန္အခါကို သိ၍လာၿပီး ဘုရားကမ္းဘက္မွာသာ အစာစားၾကပါသည္။ ဘုရားငါးမ်ားကို မဖမ္း မသတ္၀ံ့ၾကပါ ( သတ္မိလွ်င္ ဒုကၡေရာက္ၾကရ၏) တံငါသည္မ်ားပင္ ဘုရားငါးမိလွ်င္ ျပန္လႊတ္ၾကပါသည္။ အလႊတ္လွ်င္ မြဲေတ ဒုကၡေရာက္၏ဟု အယူရွိၾကပါသည္။ တကယ္ ဆင္းရဲ မြဲေတ၍ အေသဆိုးႏွင့္ ေသၾကေသာ သူမ်ားလည္းရွိခဲ့ၾကပါသည္။
ယင္းငါးႀကီးမ်ားသည္ မည္သည့္ေဒသကလာလို႔ မည္သည့္ေဒသသို႔ ျပန္သည္ မည္သည့္ေဒသတြင္ေနထိုင္သည္ကို မည္သူတစ္ဦးကမွ မသိရွိေပ။ ၀ါတြင္းကာလတြင္ ေက်ာင္းေတာ္ရာ ဘုရား၌သာ ရွိၾကၿပီး ျပန္သြားေသာအခါ ျမန္မာတျပည္လံုး မည္သည့္ ေနရာမွ မေပၚ မေတြ႔ ရေတာ့ပါ။
အခ်ိဳ႔ သုေတသီပုဂၢိဳလ္မ်ားတို႔သည္ ေရႊစာရံဘုရား၊ ေရႊအင္းေတာ္ဘုရားမ်ား၌ ၄င္းငါးႀကီးမ်ား ေပၚသည္ၾကား၍ သြားေရာက္ေလ့လာၾကရာ ထိုငါးမ်ားသည္ ငါးျမင္း၊ ငါးတန္၊ ရိုးူရိုးျမစ္ငါးမ်ားသာျဖစ္ၾက၍ ငါးစံု ေရာေႏွာေပၚေၾကာင္း သိခဲ့ရၿပီး ဤေက်ာင္းေတာ္ရာငါးမ်ား ႏွင့္ လံုး၀မတူေၾကာင္းသိခဲ့ၾကရပါသည္။
မည္သည့္ကာလ မည္သည့္ အခ်ိန္မွ စ ၍ ဤငါးမ်ားလာၾကသည္ဟု မည္သူတဦးတေယာက္ ကမွ် မေျပာႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ဘုရားၾကြစဥ္ အခ်ိန္ႏွင့္ တပါးတည္း ငါးမ်ားပါ ဘုရားဖူးလာၾကသည္ဟု ယူဆရန္ ရွိေနေလေတာ့သည္။
ဤကဲ့သို႔ ေရရွင္ ၀ါ- စီးဆင္းေနေသာ ေရ၌ေနေသာ ဟိတ္တိရစၧာန္ ငါးသတၱ၀ါမ်ားသည္ပင္ အခ်ိန္မွန္မွန္လာ ၍ ၀ါတြင္းကာလ ဘုရားဖူးၾကျခင္းမွာ ျမန္မာျပည္တြင္ ဤေက်ာင္းေတာ္ရာ စႏၵကူးနံ႔သာေစတီေတာ္ႀကီး တဆူသာ ရွိေနေသာေၾကာင့္ အလြန္ထူးျခားလြန္ကဲ ၍ တန္းခိုးေတာ္ႀကီးျမတ္ေသာ ဘုရားတစ္ဆူပင္ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
ဘုရားဖူးငါးမ်ား၏ ထူျခားမႈအျဖာျဖာ အံ့ဖြယ္ရာ
၁။ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ၀ါထပ္၊ မထပ္ကို သိ၍ ၀ါဆိုလျပည့္မွာသာ လာေရာက္ၾက ၍ ၀ါကၽြတ္မွ ျပန္ၾကျခင္း။
၂။ မုန္႔၊ ဖြဲ႔ႏု၊ ေပါက္ေပါက္ဆုပ္ စေသာ အသက္လြတ္ အစားအစာမ်ားကိုသာ ေကၽြးရျခင္း။
၃။ မုန္းေခ်ာင္းအတြင္း ဘုရားဘက္ကမ္းမွ သာ အစာေကၽြးရျခင္း။
၄။ ျမစ္၊ ေခ်ာင္းတြင္းေနေသာ ငါးမ်ားျဖစ္ေသာ္လဲ လူမ်ားကိုင္တြယ္ေပြ႔ဖက္ ၍ရျခင္း။
၅။ လူမ်ားငါးအုပ္တြင္းက်သြားေသာ္လည္း လံုး၀ အႏၱရာယ္မျပဳျခင္း။
၆။ ေကၽြသားကဲ့သို႔ လံုး၀ျဖဴဆြတ္ေနေသာ ငါးမ်ားပင္ ပါ၀င္ၾကလ်က္ အညီွနံ႔ မရွိျခင္း၊ အျခားမ်ိဳးကြဲငါးမ်ားလံုး၀ မပါျခင္း။
၇။ မည္သည့္ ခုႏွစ္ကာလက မည္သည့္အရပ္ကလာသည္ဟု မည္သူမွ် မေျပာႏိုင္ျခင္း။
၈။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားရွင္သည္ ဤအရပ္ စႏၵကူုးနံ႔သာေက်ာင္းေတာ္ကို ၀ါတြင္းကာလ၌ ရဟႏၱာငါးရာႏွင့္ ၾကြေရာက္၍ (၇) ရက္သီတင္းသံုး၍ သတၱ၀ါမ်ားအားတရားေဟာေခၽြခၽြတ္သည္ဟု က်မ္းဂန္မွာ ပါရွိေသာေၾကာင့္ ၀ါတြင္းကာလျခင္းတူေနသျဖင့္ ဘုရားရွင္လက္ထက္ကတဲက လာေနၾကသည္ဟု ယူဆရန္ရွိေပေတာ့သည္။
၉။ သို႔အတြက္ ဤေက်ာင္းေတာ္ရားဘုရား၏ တန္ခိုးေတာ္ႏွင့္ ဘုရားငါးမ်ား၏ ထူးဆန္းမႈတို႔ ကား အံ့ၾသဖြယ္ရာမ်ားသာျဖစ္ပါေတာ့သည္။
Read
More...(ဆက္လက္ဖတ္ရန္)
Summary
only...(အႏွစ္ခ်ဳပ္သို႔)
.png){kind=small}
